BUGÜN TÜRK DÜNYASININ SON BAŞBUĞUNUN VEFAT YILDÖNÜMÜDÜR. Mehmet Demir ATMALI

BUGÜN TÜRK DÜNYASININ SON BAŞBUĞUNUN VEFAT YILDÖNÜMÜDÜR.

Takvimler Yıl 1997, 4 nisanı gösteriyordu. Kara haber tez gelir derler ya. İşte o kara haber gelmişti. Ülkücülerin Başbuğu, Milliyetçi Hareket Partisinin kurucusu ve Lideri, DOKUZ IŞIK DOKTRİNİNİN fikir babası, Türk Dünyasının akıl hocası, Türk Birliğinin İlk temelini atan Alparslan Türkeş Hakkın Rahmetine Kavuşmuştu. Ülkücüler, MHP’liler Türkiye’nin her yerinde geceden yola çıkmışlardı.

 Sabah şafak vakti otobüsler Ankara’ya girmeye başladılar.

 4 Nisan olmasına rağmen karlı soğuk bir gündü. 4 milyon insan seli Kocatepe Camiisine doğru hareket ediyorlardı. İnsan selinden kimse kaldırım değiştiremiyor. Sizin yürümenize gerek kalmadan, insan seli sizi alıp bir yöne doğru götürüyordu.

Ayaklar su gölü içinde, tepede kar yağıyordu. Ayaklarımız donmuş, uyuşmuştu. Ağrı hissetmiyorduk.

Kocatepe Camiine yaklaşamadık. Kar suyu ile abdestler alındı. Ara sokaklarda saflar oluşturuldu. İmamdan gelen Tekbir sesinden sonra, her cadde ve sokakta bir imam, tekbir sesini tekrar ediyordu.

Tekbir sesleri Ankara sokaklarına dalga dalga yayılıyordu. Bir mahşer gününü andırıyordu 4 Nisan. Tekbir sesleri ve ağlama sesleri birbirine karışmıştı. Gökten kar ağlıyordu! Koca koca adamlar, hıçkıra hıçkıra, bağıra çağıra kan ağlıyorlardı...

Mustafa YILDIZDOĞAN ogün doğaçlama bir ağıt yakmış ve hemen halka mal olmuştu.

"YANDI YÜREKLER YANDI,

YAĞAN KAR İLE SÖNMEZ...

MİLYONLAR BİR AĞIZDAN

DİYOR BAŞBUĞLAR ÖLMEZ... "

 

Bu ağıt, o günün acısını çok güzel özetliyordu. Tandoğan Meydanından geçerken binalardan da bayrak sallayanlar, bozkurt selamı verenler, o gün tüm Ankara seyre kalkmıştı. Başkent Öğretmenevinin önündeki parkın içerisinde Tekbirlerle, dualarla ve gözyaşları arasında uygun bir yere defnedildi ve kar yağışı durdu ve güneş doğmuştu. Saat dört gibi idi. Kocatepe’den Başkent öğretmen evine 4 saatte gelebilmiştik. Kısacası o günü kelimelerle tarif etmek çok zurdur. Anlamak için o günü yaşamak gerekir.

Şükürler olsun Gaziantep Teşkilatı olarak biz, bu hüznü bizzat yaşadık. Kalabalık çekildikten sonra, Başbuğumuzun başucunda gözyaşları arasında sesli bir Kur'an-ı Kerim okumak nasip oldu bana. Veda zamanı gelmişti. Gece dönüşü çok zor ve tehlikeli anlar yaşadık. Gölbaşı’nda şiddetli kardan, kayan otobüsler yolları tıkamışlar.

Otobüsümüz çalışır vaziyette Gölbaşı'nda sabahladık. Belediye araçları yolları açtılar. Yola çıkmamız vakit öğleyi buldu… Mekânı Cennet olsun Türk’ün son Başbuğunun. Türk Dünyası’nın başı sağ olsun! O ölmedi! Nesilden nesile kalplerimizde yaşayacaktır. Onun yetiştirdiği Ülkücüler hiç unutmayacaklar onu. Durmadan Fatiha gönderecekler. Merhumun ruhu şad, mekânı Cennet olsun! Elfatiha.

“BAŞBUĞUN ARDINDAN

Burada baş sağlığı, orada gözler aydın;

Íki ayrı dünyada iki ayrı tören var!

TANRI katından gelen bir yüce buyruk üzre,

Aramızdan ansızın çadırını deren var!

 

Orada ecdat ruhu sadümanlık içinde,

Burada tamu içre gönüllerde boran var!

Eksilmiş bir yanımız; çarpılmış gibiyiz hep

TANRI korusun sanki, Bozkurtluğa kıran va!.

 

Yukardan gök mü bastı; altta yer mi çöktü ne?

Kimsede ağız dil yok; gözleriyle soran va!..

Buradan uğurlarken onu binlerce Bozkurt

Orada karşılayan binlerce Alp-Erenler var!

 

O gün Tanrıdağı'nda, tan ağardığı çağda,

Dediler: Oğuz Han'ın otağına giren var!

Töredir; konan göçer, doğan gün batar elbet!

Tanrı zeval vermesin; devlet, din ve KUR'AN var!..

Niyazi Yıldırım GENÇOSMANOĞLU”

                                              Yazar Mehmet Demir Atmalı.

Mustafa Kemal Atatürk ve Türk Milleti

Mustafa Kemal Atatürk ve Türk Milleti

30 Ağustos'ta sevk ve idare ettiğim muharebede Türk milleti yanımdaydı. Bir insan, milletiyle beraber hareket ettiği zaman ne kadar kuvvetli hissediyor, bilir misiniz? Bunun tarifi zordur. Bunun anlatmakta güçlük çekersem beni mazur görünüz.

Arkadaşlar! Gidip, Toros Dağları'na bakınız, eğer orada bir tek Yörük çadırı görürseniz ve o çadırda bir duman tütüyorsa, şunu çok iyi biliniz ki bu dünyada hiçbir güç ve kuvvet asla bizi yenemez.

Artık bugün demokrasi fikri daimî yükselen bir denizi andırmaktadır. 20. yüzyıl, birçok müstebit hükûmetlerin bu denizde boğulduğunu görmüştür.

Az zamanda çok ve büyük işler yaptık. Bu işlerin en büyüğü, temeli Türk kahramanlığı ve yüksek Türk kültürü olan, Türkiye Cumhuriyeti'dir. Bundaki muvaffakiyeti Türk milletinin ve onun değerli ordusunun bir ve beraber olarak azimkârane yürümesine borçluyuz. Fakat yaptıklarımızı asla kâfi göremeyiz. Çünkü daha çok ve daha büyük işler yapmak mecburiyetinde ve azmindeyiz. Yurdumuzu dünyanın en mamur ve en medeni memleketleri seviyesine çıkaracağız. Milletimizi en geniş refah, vasıta ve kaynaklarına sahip kılacağız. Millî kültürümüzü, muasır medeniyet seviyesinin üstüne çıkaracağız. Bunun için, bizce zaman ölçüsü, geçmiş asırların gevşetici zihniyetine göre değil, asrımızın sürat ve hareket mefhumuna göre düşünülmelidir. Geçen zamana nispetle, daha çok çalışacağız. Daha az zamanda, daha büyük işler başaracağız. Bunda da muvaffak olacağımıza şüphem yoktur. Çünkü, Türk milletinin karakteri yüksektir. Türk milleti çalışkandır, Türk milleti zekidir. Çünkü Türk milleti millî birlik ve beraberlikle güçlükleri yenmesini bilmiştir. Ve çünkü, Türk milletinin yürümekte olduğu terakki ve medeniyet yolunda, elinde ve kafasında tuttuğu meşale, müspet ilimdir. Şunu da ehemmiyetle tebarüz ettirmeliyim ki, yüksek bir insan cemiyeti olan Türk milletinin tarihi bir vasfı da güzel sanatları sevmek ve onda yükselmektir. Bunun içindir ki, milletimizin yüksek karakterini, yorulmaz çalışkanlığını, fıtri zekâsını, ilme bağlılığını, güzel sanatlara sevgisini, millî birlik duygusunu mütemadiyen ve her türlü vasıta ve tedbirlerle besleyerek inkişaf ettirmek millî ülkümüzdür. Türk milletine çok yaraşan bu ülkü, onu, bütün beşeriyete hakiki huzurun temini yolunda, kendine düşen medeni vazifeyi yapmakta, muvaffak kılacaktır.

Ben icap ettiği zaman en büyük hediyem olmak üzere, Türk milletine canımı vereceğim.

Benim yaratılışımda fevkalade olan bir şey varsa, Türk olarak dünyaya gelmemdir. Her Türk ferdinin son nefesi, Türk milletinin nefesinin sönmeyeceğini, onun ebedî olduğunu göstermelidir.

Bilelim ki millî benliğini bilmeyen milletler başka milletlere yem olurlar.

Bir millet kendi kuvvetine dayanarak varlığını ve bağımsızlığını sağlamazsa şunun bunun oyuncağı olmaktan kurtulamaz.

Bir milletin başarısı, mutlaka bütün millî güçlerin bir istikamette oluşmasıyla mümkündür. Bu nedenle bilelim ki, elde ettiğimiz başarı, milletin güç birliği etmesinden, ortak hareket etmesinden ileri gelmiştir. Eğer aynı başarı ve zaferleri gelecekte de tekrarlamak istiyorsak, aynı esasa dayanalım ve aynı şekilde yürüyelim.

Biz daima hakikat arayan, onu bulunca ve bulduğuna kani olunca açıkça söylemekten kaçınmayan insanlar olmalıyız.

Biz milliyet fikirlerini tatbikte çok gecikmiş ve çok ilgisizlik göstermiş bir milletiz. Bunun zararlarını fazla faaliyetle gidermeye çalışmalıyız. Osmanlı İmparatorluğu içindeki çok çeşitli topluluklar, hep millî inançlarına sarılarak, milliyetçilik idealinin gücü ile kendilerini kurtardılar. Kuvvetimizin zayıfladığı anda bizi hor ve hakir gördüler. Anladık ki, kabahatimiz kendimizi unutmuş olduğumuzmuş. Dünyanın bize saygı göstermesini istiyorsak, ilk önce biz kendi benliğimize ve milliyetimize bu saygıyı, hissî, fikrî ve fiilî olarak, bütün davranış ve hareketlerimizle gösterelim.

Biz ne Bolşevikiz, ne de komünist: Ne biri, ne diğeri olamayız. Türkler milliyetperver ve dinlerine hürmetkâr bir millettir. Bizim hükümet şeklimiz tam bir demokrat hükümetidir.

Biz öyle milliyetçileriz ki, bizimle iş birliği yapan bütün milletlere saygı duyar ve riayet ederiz.

Biz Türkler, bütün tarihimiz boyunca hürriyet ve istiklale timsal olmuş bir milletiz.

Bizim başka milletlerden hiçbir eksiğimiz yok. Cesuruz, zekiyiz, çalışkanız, yüksek amaçlar uğrunda ölmesini biliriz.

Bizim halkımız, menfaatleri birbirinden ayrılır sınıflar halinde değil tam aksine varlıkları ve çalışmalarının sonuçları birbirine gerekli olan sınıflardan ibarettir. Bu dakikada dinleyicilerim çiftçilerdir, sanatkârlardır, tüccarlardır ve işçilerdir. Bunların hangisi diğerinin muarızı olabilir?

Bizim milletimiz, vatanı için, hürriyeti ve egemenliği için fedakâr bir halktır.

Bizim milletimiz derin bir maziye maliktir. Türk çocuğu ecdadını tanıdıkça daha büyük işler yapmak için kendinde kuvvet bulacaktır.

Bu memleket, Dünya'nın beklemediği, asla ümit etmediği bir müstesna mevcudiyetin yüksek tecellisine, yüksek sahne oldu. Bu sahne yedi bin senelik (en aşağı), bir Türk beşiğidir. Beşik tabiatın rüzgârlarıyla sallandı; beşiğin içindeki çocuk tabiatın yağmurlarıyla yıkandı, o çocuk tabiatın şimşeklerinden, yıldırımlarından, kasırgalarından evvelâ korkar gibi oldu; sonra onlara alıştı; onları tabiatın babası tanıdı, onların oğlu oldu. Bir gün o tabiat çocuğu tabiat oldu, şimşek, yıldırım, Güneş oldu. Türk oldu. Türk budur. Yıldırımdır, kasırgadır, Dünya'yı aydınlatan Güneş'tir!

Bu memleket tarihte Türk'tü, hâlde Türk'tür ve ebediyen Türk olarak yaşayacaktır.

Bu millet kılı kıpırdamadan dava uğruna canını vermeye razı olmasaydı, ben hiçbir şey yapamazdım.

Bugün vardığımız barışın ebedî barış olacağına inanmak saflık olur. Bu o kadar önemli bir gerçektir ki, ondan bir an bile gaflet, milletin hayatını tehlikeye sokar. Şüphesiz, hukukumuza, şeref ve haysiyetimize saygı gösterildikçe, mukabil saygıda asla kusur etmeyeceğiz. Fakat, ne çare ki, zayıf olanların hukukuna saygının noksan olduğunu veya hiç saygı gösterilmediğini çok acı tecrübelerle öğrendik. Onun için, her türlü ihtimallerin gerektireceği hazırlıkları yapmakta asla gecikmeyeceğiz.

Bu dünyadan göçerek Türk milletine veda edeceklerinin çocuklarına kendinden sonra yaşayacaklara, son sözü bu olmalıdır: 'Benim Türk milletine, Türk cemiyetine, Türklüğün istikbaline ait ödevlerim bitmemişti, siz onları tamamlayacaksınız. Siz de sizden sonrakilere benim sözümü tekrar ediniz. Bu sözler bir ferdin değil, bir Türk milleti duygusunun ifadesidir.' Bunu, her Türk bir parola gibi kendinden sonrakilere mütemadiyen tekrar etmekle son nefesini verecektir. Her Türk ferdinin son nefesi, Türk milletinin nefesinin sönmeyeceğini, onun ebedi olduğunu göstermelidir. Yüksek Türk, senin için yüksekliğin hududu yoktur. İşte parola budur!  (1935)

Bugünkü Türk milleti siyasi ve içtimai camiası içinde kendilerine Kürtlük fikri, Çerkezlik fikri ve hatta Lazlık fikri veya Boşnaklık fikri propaganda edilmek istenmiş vatandaş ve millettaşlarımız vardır. Fakat mazinin istibdat devirleri mahsulü olan bu yanlış adlandırmalar, birkaç düşman aleti mürteci, beyinsizden başka hiçbir millet ferdi üzerinde üzüntüden başka bir tesir yapmamıştır. Çünkü bu millet fertleri de umum Türk camiası gibi aynı müşterek maziye, tarihe, ahlaka, hukuka sahip bulunuyorlar. Bugün içimizde bulunan Hıristiyan, Musevi vatandaşlar, mukadderat ve talihlerini Türk milletine vicdani arzularıyla bağladıktan sonra kendilerine yan gözle, yabancı gözüyle bakılmak, medeni Türk milletinin asil ahlakından beklenebilir mi?

Büyük şeyleri büyük milletler yapar.

Büyük Türk milleti! On beş yıldan beri giriştiğimiz işlerde muvaffakiyet vadeden çok sözlerimi işittin. Bahtiyarım ki, bu sözlerimin hiçbirinde, milletimin hakkımdaki itimadını sarsacak bir isabetsizliğe uğramadım. Bugün, aynı iman ve katiyetle söylüyorum ki, millî ülküye tam bir bütünlükle yürümekte olan Türk milletinin, büyük millet olduğunu bütün medeni alem, az zamanda, bir kere daha tanıyacaktır.

Asla şüphem yoktur ki, Türklüğün unutulmuş medeni vasfı ve büyük medeni kabiliyeti, bundan sonraki inkişafı ile âtinin yüksek medeniyet ufkunda yeni bir güneş gibi doğacaktır. Türk milleti! Ebediyete akıp giden her on senede, bu büyük millet bayramını, daha büyük şereflerle, saadetlerle, huzur ve refah içinde kutlamanı gönülden dilerim. Ne mutlu Türküm diyene!

Çiftçinin sanatkâra, sanatkârın çiftçiye ve çiftçinin tüccara ve bunların hepsinin birbirlerine ve işçiye muhtaç olduğunu kim inkâr edebilir?

Türkler Arapların dinini kabul etmeden evvel de büyük bir millet idi.

Din birliğinin de bir millet teşkilinde, müessir olduğunu söyleyenler vardır; fakat biz, bizim gözümüz önündeki Türk milleti tablosunda bunun aksini görmekteyiz.

Türkler, Arapların dinini kabul etmeden evvel de büyük bir millet idi. Arap dinini kabul ettikten sonra, bu din ne Arapların ne aynı dinde bulunan Acemlerin ve ne de Mısırlıların ve sâirenin Türklerle birleşip, bir millet teşkil etmelerine hiçbir tesir etmedi. Bilakis, Türk milletinin millî rabıtalarını gevşetti; millî hislerini, millî heyecanlarını uyuşturdu. Bu pek tabii idi. Çünkü, Muhammed'in kurduğu dinin gayesi, bütün milliyetlerin fevkinde, şamil bir Arap milliyeti siyasetine, müncer oluyordu. Bu Arap fikri, “Ümmet” kelimesi ile ifade olundu. Muhammed’in dinini kabul edenler, kendilerini unutmağa, hayatlarını Allah kelimesinin her yerde yükseltilmesine hasretmeğe mecburdular. Bununla beraber, Allah’a kendi millî lisanında değil, Allah’ın Arap kavmine gönderdiği Arapça kitapla ibadet ve münacatta bulunacaktı. Arapça öğrenmedikçe Allah’a ne dediğini bilmeyecekti. Bu vaziyet karşısında Türk milleti birçok asırlar ne yaptığını, ne yapacağını bilmeksizin adeta bir kelimesinin manasını bilmediği halde Kur'ân'ı ezberlemekten beyni sulanmış hafızlara döndüler. Başlarına geçebilmiş olan haris serdarlar, Türk milletince karışık, cahil hocalar ağzıyla ateş ve azap ile müthiş bir muamma halinde kalan dini hırs ve siyasetlerine âlet ittihaz ettiler. Bir taraftan Arapları zorla emirleri altına aldılar, bir taraftan Avrupa'da Allah kelimesinin îlâsı (yüceltilmesi) parolası altında Hıristiyan milletlerini idareleri altına geçirdiler, fakat onların dinlerine ve milliyetlerine ilişmeyi düşünmediler.

Ne onları ümmet yaptılar, ne onlarla birleşerek kuvvetli bir millet yaptılar. Mısır'da belirsiz bir adamı 'Halifedir' diye yok ettiler, hırkasıdır diye bir palas pâreyi hilâfet alâmeti ve imtiyazı olarak altın sandıklara koydular, halife oldular. Gâh şarka, gâh garba veya her tarafa birden saldıra saldıra Türk milletini, topraklarını, menfaatlerini, benliğini unutturacak, Allah’a mütevekkil kılacak derin bir gaflet ve yorgunluk beşiğinde uyuttular. Millî duyguyu boğan, fânî Dünya'ya kıymet verdirmeyen, sefaletler, zaruretler, felaketler his olunmaya başlayınca, asıl hakiki saadete öldükten sonra Âhiret'te kavuşacağını vaat ve temin eden dinî akîde ve dinî his, millet uyandığı zaman onun şu acı hakikati görmesine mânî olamadı. Bu feci manzara karşısında kalanlara kendilerinden evvel ölenlerin Ahiret'teki saadetlerini düşünerek veya bir an evvel ölüm niyaz ederek Âhiret hayatına kavuşmak telkin eden din hissi, Dünya'nın acısı duyulan tokadıyla derhal Türk milletinin vicdanındaki çadırını yıktı. Davetlileri Türk düşmanları olan Arap çöllerine gitti. Türk vicdan-ı umûmîsi, derhal, yüzlerce asırlık kudret ve küşayişiyle (açıklıkla, ferahlıkla), büyük heyecanlarla çarpıyordu. Ne oldu? Türkün millî hissi, artık ocağında ateşlenmişti. Artık Türk, Cennet'i değil, eski, hakîkî büyük Türk cedlerinin mukaddes miraslarının son Türk ellerinin müdafaa ve muhafazasını düşünüyordu. İşte din hissinin Türk milletinde bıraktığı hatıra.

Türk milleti, millî hissi dînî hisle değil, fakat insanî hisle yan yana düşünmekten zevk alır, vicdanında millî hissin yanında insanî hissin şerefli yerini daima muhafaza etmekle müftehirdir (öğünür). Çünkü Türk milleti bilir ki bugün medeniyetin şahrahında (büyük yolunda) müstakil ve fakat kendilerine muvâzî yürüdüğü umum medenî milletlerle keşifleri mütekabil insânî ve medenî münasebet, elbette inkişafımızda devam için lazımdır. Ve yine malumdur ki Türk milleti, her medenî millet gibi mâzînin bütün devirlerinde keşifleriyle, ihtiralarıyla medeniyet âlemine hizmet etmiş insanların, milletlerin kıymetini takdir ve hatıralarını hürmetle muhafaza eder. Türk milleti, insaniyet âleminin samimi bir ailesidir.

Türk milleti en eski tarihlerde meşhur kurultaylarıyla, bu kurultaylarında devlet reislerini intihap etmeleriyle demokrasi fikrine ne kadar merbut olduklarını göstermişlerdir. Son tarih devirlerinde Türklerin teşkil ettikleri devletlerde başlarına geçen padişahlar, bu usulden ayrılarak müstebit olmuşlardır.

Kralların ve padişahların istibdadına dinler mesnet olmuştur. Krallar, halifeler, padişahlar etraflarını alan papazlar, hocalar tarafından yapılmış teşviklerle, ilâhî hukuka istinat etmişlerdir. Hâkimiyetin, bu hükümdarlara Allah tarafından verilmiş olduğu nazariyesi uydurulmuştur. Buna göre, hükümdar, ancak Allah’a karşı mesuldür. Kudret ve hakimiyetin hududu din kitaplarında aranabilir. İlâhî hukuka müstenit bir mutlakıyet kaidesi önünde demokrasi prensibinin ilk aldığı vaziyet mütevâzîdir. O, evvela hükümdarı devirmeğe değil, onun yalnız kuvvetlerini tahdîde, mutlakıyeti kaldırmağa çalıştı. Bu çalışma 400-500 sene evvelinden başlar. Evvela kuvvetin milletten geldiği ve kuvvete gayrı muktedir bir ele düşerse iştirak etmesiyledir."

·  Diyarbakırlı, Vanlı, Erzurumlu, Trabzonlu, İstanbullu, Trakyalı ve Makedonyalı, hep aynı cevherin damarlarıdır. Bu damarlar, birbirini tanısın. Türk milletinin toplumsal düzenini bozmaya yönelik çabalar boğulmaya mahkûmdur. Türk milleti kendinin ve memleketinin yüksek menfaatleri aleyhine çalışmak isteyen bozguncu, alçak, vatansız ve milliyetsiz beyinsizlerin saçmalamalarındaki gizli ve kirli emelleri anlamayacak ve onlara hoşgörü gösterecek bir topluluk değildir.

·  Dünya'da hiçbir milletin kadını, milletini kurtuluşa ve zafere götürmekte, Anadolu kadınından daha fazla çalıştım diyemez.

·  Düşmanın taarruzuna karşı kahramanca silaha sarılan Maraşlı kardeşlerimiz yirmi güne yaklaşan bir zamandan beri kan ve ateşler içerisinde istilacı Fransızlara ve onların silahlandırdığı hunhar Ermenilere karşı savaşmakta idiler. 10-11 Şubat 1920 gecesi düşmanı İslahiye istikametinde firara mecbur ederek, mevcudiyet-i millîlerini kazanmaya muvaffak olmuşlardır.

·  En büyük iftiharım Türk olarak yaratılmamdır.

Esas kıymeti kendine veren ve mensup olduğu millet ve memleketi ancak şahsiyeti ile ayakta gören adamlar, milletlerinin mutluluğuna hizmet etmiş sayılmazlar. Kendisi gidince ilerleme ve hareket durur zannetmek bir gaflettir.

Eskiden dinler, bilimler, sanatlar, bütün bilgelikler ve şiirler, bir merkezden ışığın dağılması gibi Doğu'dan Batı'nın karanlık bölgelerine doğru yayılırdı.

Gerektiğinde vatan için bir tek fert gibi yekpare azim ve karar ile çalışmasını bilen bir millet elbette büyük bir geleceğe layık ve aday olan bir millettir.

Giriştiğimiz büyük işlerde, milletimizin yüksek kabiliyet ve yüksek sağduyusu başlıca rehberimiz ve başarı kaynağımız olmuştur.

Hiçbir millet, milletimizden daha çok yabancı unsurların inanç ve âdetlerine riayet etmemiştir.

İki Mustafa Kemal vardır: Biri ben, fert olan, fani olan Mustafa Kemal. İkincisi Mustafa Kemal'den ise ancak "Biz" diye bahsedebilirim. Yani sizler, çalışan köylü, uyanık, münevver, milliyetperver vatandaşlar... İşte o Mustafa Kemal ölmez.

İçimizde yanan bu hürriyet ateşi, elbet bir gün vûku bulacaktır. Türk milletinin aziz evlatları, bu vatan size minnettardır!

İki Mustafa Kemal var. Biri ben, fert olan, fani olan Mustafa Kemal. İkinci Mustafa Kemal'den ise ancak "Biz" diye bahsedebilirim. Yani sizler, çalışan köylü, uyanık, münevver, milliyetperver vatandaşlar... İşte o Mustafa Kemal ölmez.

İlerlemek yolunda vuku bulacak her mühim teşebbüsün, kendine göre mühim mahzurları vardır. Bu mahzurların asgari hadde indirilmesi için tedbirde ve teşebbüslerde kusur etmemek lazımdır.

Millete anlattım ki İslâm-şümûl bir devlet tesis etmek vazifesiyle mükellef tahayyül edilen bir halifenin vazifesini ifa edebilmesi için, Türkiye Devleti ve onun bir avuç nüfusu, halifenin emrine tâbi tutulamaz. Millet, buna razı olamaz! Türkiye halkı bu kadar azîm bir mes’ûliyeti, bu kadar gayr-i mantıkî bir vazifeyi deruhde edemez.

Milletimiz, asırlarca, bu vâhi nokta-i nazardan hareket ettirildi. Fakat ne oldu?! Her gittiği yerde milyonlarca insan bıraktı. Yemen çöllerinde kavrulup mahvolan Anadolu evlâdlarının miktarını biliyor musunuz? dedim. Suriye’yi, Irak’ı muhafaza etmek için, Mısır’da barınabilmek için, Afrika’da tutunabilmek için ne kadar insan telef oldu, bunu biliyor musunuz?!  Netice ne oldu görüyor musunuz?! dedim.

Halifeye, dünyaya meydan okutmak ve onu umum İslâm umûruna tasarruf sahibi kılmak fikrinde olanlar, bu vazifeyi yalnız Anadolu halkından değil, onun sekiz on misli nüfustan mürekkeb olan büyük İslâm kütlelerinden talep etmelidir! Yeni Türkiye’nin ve yeni Türkiye halkının, artık, kendi hayat ve saadetinden başka düşünecek bir şeyi yoktur... Başkalarına verebilecek bir zerresi kalmamıştır! dedim.

Diğer bir noktayı da halk nazarında tebârüz ettirmek için şu beyânâtta bulundum: Bir an için farzedelim ki, dedim, Türkiye, mevzu-i bahis vazifeyi kabul etsin... Bütün âlem-i İslâm’ı bir noktada tevhîd ederek sevk u idâre etmek gayesine yürüsün ve muvaffak dahi olsun! Pek âlâ ama taht-ı tâbiiyet ve idâremize almak istediğimiz milletler derlerse ki, bize büyük hizmetler ve muâvenetler yaptınız, teşekkür ederiz fakat biz müstakil kalmak istiyoruz. İstiklâl ve hâkimiyetimize kimsenin müdahalesini muvâfık görmeyiz! Biz kendi kendimizi sevk ve idâreye muktediriz!

O halde, Türkiye halkının bütün mesâi ve fedakârlığı, sadece bir teşekkür ve dua almak için mi ihtiyâr olunacaktır?!

Görülüyordu ki bir heva ü heves için, bir vehm ü hayal için, Türkiye halkını mahvetmek istiyorlardı. Hilâfet ve halifeye vazife ve salâhiyet vermek fikrinin mahiyeti bundan ibaretti.

Milletler gam ve keder bilmemelidir. Vaktiyle kitaplar karıştırdım. 'Dünyadaki geçici ömür esnasında neşe ve saadete yer bulunamaz.' diyorlardı. Başka kitaplar okudum. Diyorlar ki 'Bari yaşadığımız müddetçe şen olalım.' Ben kendi karakterim itibariyle ikinci hayat görüşünü tercih ediyorum.

Ordumuz, Türk birliğinin, Türk kudret ve kabiliyetinin, Türk vatanseverliğinin çelikleşmiş bir ifadesidir.

Orduya ilk katıldığım günlerde, bir Arap binbaşısının 'Kavm-i Necip evladına sen nasıl kötü muamele yaparsın' diye tokatladığı bir Anadolu çocuğunun iki damla gözyaşında Türklük şuuruna erdim. Onda gördüm ve kuvvetle duydum. Ondan sonra Türklük benim derin kaynağım, en derin övünç membaım oldu. Benim hayatta yegane fahrim, servetim, Türklükten başka bir şey değildir.

Türk, çetin işler başarmak için yaratılmıştır!

x

Türk demek dil demektir. Milliyetin çok bariz vasıflarından birisi dildir. Türk milletindenim diyen insanlar her şeyden evvel ve mutlaka Türkçe konuşmalıdır. Türkçe konuşmayan bir insan Türk harsına, camiasına mensubiyetini iddia ederse buna inanmak doğru olmaz."

Türk, esirlik kabul etmeyen bir millettir. Türk milleti esir olmamıştır.

Türk kuvvet ve zekâsının yenmediği ve yenemeyeceği güçlük yoktur.

Türk milleti güzel her şeyi, her medeni şeyi, her yüksek şeyi sever, takdir eder. Fakat muhakkaktır ki, her şeyin üstünde takdir ettiği bir şey varsa o da kahramanlıktır.

Türk milleti insanlık âleminin samimi bir ailesidir.

Türk milleti yeni bir iman ve kesin bir millî azim ile yeni bir devlet kurmuştur. Bu devletin dayandığı esaslar "Tam Bağımsızlık" ve "Kayıtsız Şartsız Millî Egemenlik"ten ibarettir. Yeni Türkiye devletinin yapısının ruhu millî egemenliktir. Milletin kayıtsız şartsız egemenliğidir.

Türk miletine doğru ve güzeli veriniz, anlatınız, muhakkak kucaklar.

…Türk milletinin müşterek görünen bir hali daha vardır. Hakikaten dikkat olunursa, Türklerin aşağı yukarı hep ahlâkları birbirine benzer. Bu yüksek ahlâk hiçbir milletin ahlâkına benzemez.

Türk milletinin son yıllarda gösterdiği harikaların yaptığı siyasi ve sosyal inkılapların gerçek sahibi kendisidir. Milletimizde bu kabiliyet ve tekamül var olmasaydı, onu yaratmaya hiçbir kuvvet ve kudret yeterli olamazdı.

Türk, öğün, çalış, güven. (1934)

Türkiye Cumhuriyeti'nin temeli, kahramanlığı ve Türk kültürüdür.

Türk'ün haysiyeti, onuru ve kabiliyeti çok yüksek ve büyüktür.

Türkler, demokrat, hür ve sorumluluklarını bilen vatandaşlardır; Türk Cumhuriyeti'nin kurucuları ve sahipleri bizzat kendileridir.

Türklük esastır. Bu mevcudiyeti tarih içinde araştırmak, birbirini izleyen bir tarih zinciri içinde tespit edilecek Türk medeniyeti ile övünmek yerinde olur; fakat, bu övünmeye layık olmak için bugün çalışmak lazımdır.

 

TALKAN VE CURCAN TÜRK KATLİAMLARI ARAPLAR TARAFINDAN 100 BİN TÜRK KILIÇTAN GEÇİRİLDİ; Erdem AVŞAR

TALKAN VE CURCAN TÜRK KATLİAMLARI

ARAPLAR TARAFINDAN 100 BİN TÜRK KILIÇTAN GEÇİRİLDİ.

Erdem AVŞAR

Talkan, Türklerin tarih kitaplarında ve arşivlerinde yer almayan ancak diğer milletlerin yazılı tarihinde yer alan iki büyük Türk katliamından biri.

Resmi tarihte şöyle bir yanlış bilgi var; Türkler, Çin ile savaşırken Araplar yardıma gelmiş, bu sırada birbirlerine sempati beslemiş, İslamiyet’i kabul etmiştir!

Talkan ve Curcan Katliamlarında‘nda 100.000 Türk katledilmiştir, bunun yanında 50 binden fazla Türk köle ve cariye olarak pazarlarda satılmıştır.

Hz. Muhammed’in ölümüyle birlikte İslam dininde iktidar hırsı ortaya çıktı.

Mezhep ayrımcılığını kesinlikle reddeden İslam dininin iktidar çatışmaları sebeple mezheplere ayrılması tamamen Arapların eseridir. Eflak Voyvodası Vlad, Curcan ve Talkan’da yaşanan acımasızlığı hayal dahi edemezdi. Ancak gel gör ki İslam’ı en doğru yaşayan, koruyan ve öğreten millet yine Türk’lerdir. Eğer Türkler Müslüman olmasaydı, İslamiyet bugün Arapların etnik dini olmaktan öteye gidemez, olsa olsa en fazla Hindistan’a kadar yayılırdı.

TARİHİN EN AĞIR SOYKIRIMLARINDAN BİRİ

TALKAN ve CURCAN

Buhara’da yaşananlar diğer Türk Beyliklerinde de tesirini hissettirir. Sogd Meliki Neyzek Tarhan şehrinin yok olmaması için Kuteybe ile anlaşma yapar.

Anlaşmaya göre Tarhan haraç verecek ve tarafsız kalacaktır. Ancak bu tarafsızlık ve Türklerin bir araya gelememeleri Arapların işlerini kolaylaştırmış ve Türk beyliklerini istila edip talan etmişlerdir. İlk saldırıya uğrayan Kibaç Hatun’a diğer beyliklerden yardım gelmeyince, o yardımı esirgeyenler de aynı kırımı yaşadı. Türkler örgütlü olmadığı için Arapların işleri kolaylaştı.

Neyzek Tarhan daha sonra Kuteybe ile yaptığı anlaşmada yanlış yaptığını ve bu anlaşmanın kendisine hiçbir teminat getirmeyeceğini gördü. Üstelik diğer Türk Beylerine de aldattığını anladı. Tohoristan’a döndükten sonra diğer Türk beyliklerine bir mektup yazıp uyarmaya çalışır. İlk pozitif cevap Talkan meliki Sehrek’den gelir.

Tarhan’ın düşüncelerini öğrenen Kuteybe, buna karşılık Belh şehrinde hazırlık yaparak, baharda büyük bir silahlı güç ile Talkan şehrine doğru yürür. O ana kadar bir direniş hazırlığı yapamayan Talkan şehri meliki Sehrek, Kuteybe’nin gelişinden önce şehri terk eder.

Şehre hiç savaşmadan giren Kuteybe’nin adamları şehirde eli kılıç tutabilen ne kadar erkek varsa hepsini kılıçtan geçirirler. Bu kırım o vakte kadar yapılanların en büyüğüdür. Kuteybe bu kırımı diğer beyliklere ibret olması için yapar. Kuteybe’nin askerleri öldürebildikleri kadar öldürürler, geri kalanları da Talkan yolu üzerindeki ağaçlara asarlar. Bu yolun 4 fersah (24 Kilometre.) mesafelik bölümü Türklerin ağaçlara asılan cesetleri ile doludur. Talkan katliamı tarihe, Arapların o güne kadar yaptıkları katliamların en büyüğü olarak geçmiştir. Halk, Müslüman Araplarla savaşmadığı halde, Kuteybe ve askerleri sırf diğerlerine örnek olsun diye 40.000 kadar kişiyi kılıçtan geçirmiş, ağaçlara asmıştır. Tüm bunlar hep İslam adına yapılmıştır.

Kuteybe, Talkan katliamından sonra Suman’a girer. Erkeklerin çoğunu öldürterek, kadınlarını ve kızlarını cariye olarak alır. Daha sonra Kes ve Nesef’de aynı şeyleri yapar. Erkekler öldürülür, Türk kadın ve kızları utanç verici bir şekilde Araplara cariye olurlar. Askerlerin yorgunluk eğlencesi olurlar. Daha sonra Faryab’a yönelir ve Faryab’ın teslim olmasını ister. Faryab halkı başlarına gelecekleri bildiklerinden teslim olmaya yanaşmazlar. Erkekleri kavga ederek can verirler. Tüm şehir yakılır. Araplar bu şehre yakılmış şehir manasında Muhtereka derler. Kuteybe, Faryab’dan sonra, Tarhan’ın çekildiği kale Bazgis’i abluka eder. 2 ay müddetle devamlı olarak buraya saldırır lakin bir netice alamaz.

KUTEYBE. BÜTÜN KESİLEN BAŞLARI HACCAC’A GÖNDERDİ

Aynı zamanda kış yaklaşır. Kuteybe’nin kışın savaşacak gücü yoktur: ancak kale içindeki Türklerin de yiyecekleri bitmiştir. Her iki tarafta savaşın kendileri için kaybedildiğini düşünür. Kuteybe son olarak bir hileye baş vurur. Tarhan’ın yanına Muhammed bin Selim ismindeki adamını gönderir. Muhammed İbni Selim Tarhan’ın teslim olması vaziyetinde kendisine hiçbir şekilde zarar gelmeyeceği güvencesini verir. Kalenin açlık içinde olmasından dolayı Tarhan’ın Kuteybe’nin önerini kabul etmesinden başka yapılacak bir şeyi yoktur. Komutanları ile görüşüp önerisi kabul ederler. Silahlarını teslim ederek kaleden çıkarlar. Tarhan kaleden çıkar çıkmaz yakalanır, çevresi hendek açılmış bir çadırda zincire vurulur.

Kuteybe aynı zamanda Tarhan’ı hemen öldürmez. Haccac’a haber göndererek ne yapacağını sorar. Haccac Tarhan için, “O bir Müslüman düşmanıdır hiç aman vermeden öldür” der. Kuteybe önce Tarhan’ın iki erkek çocuğunu, Tarhan’ın ve toplanan halkın gözü önünde öldürtür. Arkasından 700 kadar Türk savaşçısının başlarını gene Tarhan’ın ve halkın gözü önünde kestirir. Tarhan’ı da bizzat kendisi öldürür. Bütün kesilen başlar Haccac’a gönderilir.

Tarhan’ın öldürülmesinden sonra, Kuteybe, Aral Gölü’nün altında bulunan Harzem bölgesine yürür. Harzem’de Caygan ile Havarizat arasında taht dövüşü vardır. Kuteybe Caygan’la iş birliği yapar. Önce Havarizat ile çevresindekileri öldürtür. Arkasından Camhud melikini yenerek 4 bin civarında tutsak alırlar. Ancak, daha sonra bunlar Kuteybe’nin buyruğu üzerine öldürülürler.

Bu olay, Ziya Kitapçı’nın, İslam Tarihi ve Türkler isimli kitabında aynen şöyle anlatılır;

Bu harplerden birinde, Et-Taberi’nin bütün tafsilatı ile anlattığına göre, bir defasında Abdurrahman b. Müslim, Kuteybe’ye, 4000 esirle gelmişti. Kuteybe, Abdurrahman’ın böyle kalabalık Türk esirleri ile geldiğini görünce hemen tahtının çıkarılmasını ve bir alana kurulmasını istedi. Tahtının üzerine mağruru bir eda ile oturan Kuteybe, bu Türk esirlerinden bin tanesini sağına, bin tanesini soluna, bin tanesini arkasına ve bin tanesini de önüne dizilmelerini söylemiş ve sonrada Arap askerlerine dönerek yalın kılıç bu Türklerin kafalarının koparılmasını buyurmuştur.

Cebbar, zorba, vicdansız Arap komutanının çevresinin bir anda bu Türklerin kafa kol ve gövdeleri ile bir kan gölü haline geldiğinden hiç kimsenin kuşkusu olmamalıdır. Bu harplerde öldürülen Türklerin haddi hesabı yoktu. Nitekim bu vahşetten sanki gururlanan bir Arap şairi Kaah el-Aşkari şöyle haykırmıştır;

“Kazah ve Facfac önlerinde korkudan birbirlerine sarılmış perişan Türkleri öldürdüğünüz geceleri hele bir anımsayınız. Herkesi kılıçtan geçirdiniz. Yalnızca ata bile binmeyecek yaşta küçük çocuklar kaldı. Binenlerde o hırçın atların sırtında sanki bir yük gibiydiler.”

Harzem’de ayaklanan halk, Kuteybe ile iş birliği yaptığı için Caygan’ı öldürür. Bunun üzerine, Kuteybe bütün Harzem’i yakıp yıkar, halkı kılıçtan geçirir.

Harzemli tanınmış Türk bilgini, Biruni Harzem’deki muasırlığın yok edilişini şu şekilde anlatır:

Kuteybe, her çareye baş vurarak Harzemlilerin yazılı dilini bilenleri, ananelerini savunanlarını, bütün bilginleri öldürttü, böylelikle herşey karanlıklara gömüldü. İslam Harzemlilerin içinde girerken, onların tarihi ile ilgili bilinenleri artık öğrenme imkânı bırakmadı. Harzem’i yıktıktan sonra Kuteybe, Semerkant üzerine yürür.

Semerkant meliki Gurek üzerine gelen Müslümanlara karşı diğer Türk Beyliklerinden yardım ister. Taşkent ve Fergane’den yardım gönderir, ama gelen birlikler yolda Kuteybe’nin askerleri tarafından pusuya düşürülerek yok edilirler. Semerkant, abluka edilir. Araplar mancınık ateşi ile saldırırlar. Daha fazla dayanamayacağını anlayan Gurek, Kuteybe ile anlaşmak zorunda kalır.

Bu Anlaşmaya Göre;

1. Semerkant Araplara her yıl 2.200.000 altın ödeyecektir.

2. Bir defaya mahsus olmak üzere 30.000 Türk gencini esir olarak verecektir.

3. Şehirde Cami yapılacaktır.

4. Şehirde eli silah tutan kimse dolaşmayacaktır.

5. Tapınak ve putlardaki tüm mücevherler Kuteybe’ye teslim edilecektir.

Daha sonra Kuteybe, altından yapılan putları erittirerek alır ve Merv’e geri döner. Dönerken kardeşi Abdurrahman bin Muslim’i Semerkant’ın başına vali olarak bırakır.

Kuteybe’nin Merv’e dönüşünden sonra, Türkler kendi aralarında işgalci Müslümanlara karşı bir direniş birliği kurarlar. Ara ara Ceyhun ırmağını geçerek Araplara pusu kurar ve ciddi zararlar verirler. Haccac Kuteybe’ye Taşkent ve Fergana’yi işgal etmesi direktifini verir. Kuteybe Taşkent’e gider fakat başarılı olamaz. Bu arada Haccac can verir.

Yerine gelen Halife Velid, Kuteybe’ye Türklere karşı savaşları devam ettirmesini söyler. Kuteybe bu sefer Kasgar’a doğru yola çıkar. Tam Kasgar’ı abluka edecekken Halife Velid can verir, yerine Süleyman ibni Abdülmelik halife olur. Bu yeni Halife ile arası hiç iyi olmayan Kuteybe Kasgar seferini yarıda bırakarak ona karşı ayaklanır, ancak kendi komutanları tarafından 11 yakını ile beraber 716 yılında kafası kesilerek öldürülür.

Zira Kuteybe’nin komutanları Halifeye karşı gelmek istememişlerdir.

TABERİ ANLATIMLARI

Aşağıdaki pasajlar direk Taberi’nin anlatımından alınmıştır:

Tarih-i Taberi / Cilt 3/(Syf.343-347)

Her kim Türk’lerden baş getirirse yüz dirhem vereceğim. İmdi Müslümanlar bir bir Türk’lerin başını kesip getirip 100 dirhemi aldılar. Ve Türk’leri dağıtıp hesapsız kırdılar ve mübalağa ile mal ve ganimet alıp yeniden dönüp Merv’e geldiler.

Yaz gelince Kuteybe Horasan şehirlerine nameler gönderip asker topladı. Sonra göçüp Talkan’a vardı. Şehrek ki Talkan meliki idi. Neyzekle bağlaşık idi. Kuteybe’nin geldiğini duyunca kaçtı. Kuteybe Talkan’a girdiği zaman hükmetti ki ahalisini kılıçtan geçireler. Ne kadar kırabilirlerse kıralar. Bunun üzerine Kuteybe’nin askeri orada sayısız Türk öldürdü.

Söylenti odur ki 4 fersenk yol iki taraftan muttasıl ceviz ağacı dallarına adamlar asılmış idi. Oradan göçtü. Mervalarüd’e kondu. Oradaki melik kaçtı. Kuteybe onun da iki erkek çocuğunu tuttukta kalan şehrin beyleri itaat edip istikbale geldiler. (Syf-344)

Kuteybe diye konuştu: – Vallahi şayet benim ömrümden üç söz söyleyecek kadar vakit kalmış olsa bunu derdim ki (Uktülühü uktülühü uktülühü). (Hepsini öldürün, hepsini öldürün, hepsini öldürün)

Bunun üzerine Neyzek’i ve iki kardeşi erkek çocukları ki biri Sol ve biri Osman’dır. Ve yine o kendisi ile mahsur olanların hepsini öldürdüler. Hepsi 700 adam idi. Emretti başlarını kesip Haccac’a gönderdiler. (Syf-347) 

70 Sene Süren Türk-Arap Savaşlarının En Ehemmiyetli Noktaları ve Sonuçları;

1- 100.000’in üstünde Türk katledilmiştir.

2- 50.000’in üstünde Türk genci "Köle" ve "Cariye" yapılmıştır.

3- Şehirler yağmalanmış, ganimet diye halkın her şeyi talan edilmiştir.

4- Tüm zenginlikler, tarihi yapıtlar yok edilmiş, yakılmış, yıkılmıştır.

5- Dünyanın en büyük katliamlarından biri olan “Talkan Katliamında” 40.000 Türkün kesilerek 24 kilometre yol süresince ağaçlarda sallandırılmıştır.

6- Aynı şekilde “Curcan Katliamında" da esir alınan 40.000 Türk’ün nehir kenarında kafaları kesilmiş, nehrin suyu kıpkızıl olmuş, cesetler yine ağaçlarda sallandırılmıştır.

7- “Teslim olursanız canınız bağışlanacak!..” sözü hiçbir zaman yerine getirilmemiş, “Şeriat söz tanımaz” denilerek kadın-erkek kılıçtan geçirilmiştir.

8- Araplar tarihte yaşadıkları bu en büyük yağma ve talandan çok büyük servet ele geçirmişlerdir.

9- Türkler böyle bir vahşet ve mezalimi Çinlilerden bile görmemişlerdir.

10- Bu tarihi gerçekler “İslam etkilenmesin” düşüncesiyle gizlenmekte, söz edilmemektedir.

AVUSTURYA BAŞBAKANI JULYA KLARK ‘IN FANATİK BİR MÜSLÜMAN’A DERS VEREN SÖZLERİ:

AVUSTURYA BAŞBAKANI JULYA KLARK'ın 

FANATİK BİR MÜSLÜMAN’A

DERS VEREN SÖZLERİ:

Müslüman bir grubun, Mısır Eski Devlet Başkanı Mursi için yaptığı gösteride, onlara şunları söyledi:

“Niçin bu kadar Mutaassıpsınız?

Niçin Suidi Arabistan, İran, Afganistan’da ikamet etmiyorsunuz?

Niçin İslâm devletini terk ettin?

Siz, Allah’ın İslâm ile mübarek kıldığı ülkelerinizi terk ederek, Kafir olduğunu söylediğiniz memleketlere göç ediyorsunuz…

 

HÜRRİYET, ADALET, REFAH,

SAĞLIK GAVENCESİ,

SOSYAL GÜVENLİK,

KANUN ÖNÜNDE EŞİTLİK,

ADİL ÇALIŞMA FIRSATI,

ÇOCUKLARINIZIN GELECEĞİ,

SERBEST KONUŞMA,

YORUM ve DÜŞÜNCE HÜRRİYETİ İÇİN…

 

O halde bize fanatiklik ve nefretten bahsetmeyin!..

Biz, size memleketinizde kaybettiğiniz her şeyi verdik!..

Bize saygı duyun, yoksa burayı terk edin!..” dedi.

 

CEPÇİLER GÖREV BAŞINDA

CEPÇİLER GÖREV BAŞINDA

Bayılıyorum bu tahterevalli siyasetine… AKP ne zaman ortaya bir top atsa, AKP filminin aktör ve aktrisleri ortaya fırlıyor. 20 yıldır aynı filmi aptal gibi (gibisi fazla…) BİZLERE İZLETİYORLAR.

Yuhalayanın da alkışlayanın da birbirinden farkı yok. Her iki taraf ta filmi meşrulaştırıyor.

Hiç aklınıza gelmiyor mu? Anayasa- Yargıtay kavgası, kurgulanmış olamaz mı? Bal gibi olur. Ne zaman gösterilene değil, gösterilmeyene odaklanırız….

İşte o zaman bu toplu uyutma seanslarında hipnoz olmayız.

Ne diyordu Joseph GOEBBELS (Hitler in Propaganda Bakanı):

Halkı her zaman ateşleyin, asla soğumasına ve düşünmesine izin vermeyin!..

–R. Tayyip Erdoğan, başbakanlığı devrinde gazetecilerle sohbet ederken: “Bu tür gündemler oluşturmazsam ülkeyi yönetemem ki?..” demişti.

20 yıldır Goebbels Propaganda yöntemlerine maruz kalıyoruz.

Yargının her birimi Adalet Bakanına bağlı değil mi? Yargıtay, AYM ve diğerlerini AKP seçmedi mi? Seçti! O zaman niye her oyunun üzerine atlıyorsunuz?

Sizleri biraz geçmişte gezdireyim de top çeviren AKP tiyatrosunun saha kenarında etek sallayan ponpon kızları durumuna düşmeyin!

AKP Genel Başkanı 20 yıl içinde ve öncesinde, zaman zaman şu açıklamaları yaptı:

-Demokrasi bizim için bir amaç değil, araçtır. Amacımıza ulaşana kadar demokrasiye bağlıyız.

-Demokrasi bizim için bir tramvaydır. İstediğimiz durağa gelince ineriz. (Sanırım o durağa geldiler.)

-Türkiye’yi eyaletlere bölmek lazım. Merkezi yönetimin birtakım yetkileri bunlara verilmelidir. Belediye başkanları da bu konuda en yetkili olmalıdır. O bölgelerdeki her türlü eğitim de bunlara bırakılmalıdır. (HDPKK’ nın talebi de aynıdır.)

-Referansımız İslâm’dır. Tek hedefimiz İslâm Devletidir. (Hedef devlet için Yargıyı düzenlemek gerekiyor sanırım.)

-Osmanlı otuzu aşkın etnik grubu ümmet düşüncesiyle bir arada tuttu. Biz de öyle yapacağız. (Anladık mı neden ikemize selefi ümmet taşıyorlar? Osmanlı zayıfladığında isyan edip, düşmanla işbirliği yaptıklarını söylemeyi unutmuşlar… Ümmetmiş… Filistin konusunda gördük ümmeti…)

-Biz hazmettire hazmettire geliyoruz Allah’ın izniyle… Bu çalışmalarımız senaryoyu değiştirme çalışmalarıdır. Biz onun için geliyoruz. Biz Kemalist düzenin koruyucusu olamayız, bu mümkün değildir.

AKP’nin trolleri şöyle paylaşımlar yaptı:

-Çok yakında ordusuna namaz kıldıran genelkurmay başkanları göreceğiz. Reis karşısında haddini bilen, saygılı yiğit askerler göreceğiz. (Psikolojik operasyon görevlileri…)

2005 yılında TSK’ya Psikolojik operasyon birimi boşuna kapattırılmadı.

İstedikleri gibi at oynatmak için saha temizliği yaptılar…

-Biz hukuka aykırı bir şey yapmıyoruz. Mecellede(şeriat hukuku) böyle bir kaide var.

– Erdoğan, Marmara Üniversitesi’nin bir açılışında;

 “Tarihimizde olduğu gibi Türkiye’de keşke her inanç grubunun ayrı mahkemesi olsa ne iyi olurdu!..”  (Çoklu yargı sistemi planlıyorlar.)

AKPM Sosyalist Grup Başkanı Andreas Gross bir öğle yemeğinde biraraya geldiği Erdoğan’ın “Anayasanın Türklük vurgusu yapan ilk 3 maddesine ihtiyaç kalmadı” dediğini açıklamıştı.(yeniçağ gazetesi) Nisan 2011. Yalanlanmadı.

ABD Donanması Haberalma Servisinin 1979 yılında ele geçirilen raporundan beyin yıkama teknikleri hakkında yazılan bir madde var. Bakalım beyin nasıl yıkanıyormuş:

“Tarih ve hukuku yeniden yazmak ve halkı sapkın yaradılışın hükmü altına sokmak…”

AKP 21 Yıldır İngiliz aparatları yardımıyla yalan bir tarih yazıyor. Diyanet sapkınlıkları meşrulaştırarak, halkı sapkın yaratılışın hükmü altına alma çalışmasını azimle yürütüyor.

Şimdi sıra, selefi din anlayışıyla bölücü bir anayasa yapmakta… Bütün bu yaygara o nedenle kopartılıyor. Önce kurumları çalışamaz hale getirirsin. İtibarsızlaştırırsın… Sonrası kolay… AKP’nin attığı topa koşan bilumum zevat(bilerek veya bilmeyerek) Türk Milletine kurulan kumpasa yardım ve yataklık ediyor. Tersten operasyon…

20 yıldır yargıyla oynadılar. Yeni anayasa dediler. Kaboğlu ve Özbudun’a yeni Anayasa taslağı hazırlattılar. Taslağı Türk Milletinden saklayıp Amerika’ya görücüye gönderdiler.

T.C. Devletini yargıyı kullanarak dönüştürdüler.

AKP ülkeyi dönüştürmeyi bu kadar ustaca yapacak donanıma sahip değildir. Belli ki iktidara gelirken, icazet aldıkları ülke ellerine bir yol haritası vermiş. Kendilerinin açıp, kendilerinin kapattığı Kamu Müsteşarlığına, yabancı eleman almak için yasal düzenleme yapmışlardı. Alınan o elemanlara ne oldu bilmiyoruz ama tahmin ediyoruz. Belli ki arka yüzde, operasyonel işleri başka birileri yürütüyor.

Türkiye’de üretimin, tarımın, hayvancılığın bitirilmesi…

Atatürk’ün “kalelerimiz” dediği fabrikaların yok edilmesi tesadüf değildir.

Yer altı kaynaklarımız vatansız paranın temsilcilerine yağmalatılıyor. Hem de hiçbir bilimsel kurala uyulmadan…  Afrika’nın sömürge devletlerde uygulanan vahşi yöntemlerle bütün yer altı ve yerüstü kaynaklarımız yağmalanıyor.

Şimdi de mülkiyet hakkına el attılar. Bu yargı kapışması oyununa bir de bu açıdan bakın.

Yasa oylanırken yandaş muhalefetin yandaş vekilleri de oylamaya katılmadı…

Şimdi de Balıkesir/Edremit’te Vakıflar Genel Müdürlüğüne ait 14 bin dekar alan içindeki 165 bin zeytin ağacının yaşamı tehlikede. Vakıflar Genel Müdürlüğüne ait işletmeler kapatıldı. Anlaşılan o ki, yeni bir yağma ve talan öyküsü başlıyor.

Erdoğan bir zamanlar ne demişti?

-Türkiye’yi pazarlıyorum. Bizim için verilecek para önemlidir. Her şeyi pazarlar satarız. Parayı veren düdüğü çalar. (Ancak vatansız paranın temsilcileri böyle bir açıklama yapabilir.)

Halkın fakirleştirilmesi, paranın seçilmiş birtakım isimler üzerinden el değiştirmesi… Orta tabakanın yok edilmesi… Halkı çaresiz bırakıp, elinin-kolunun bağlanmasının nedeni;

Altın vuruşu yaparken halkın direnciyle karşılaşmamak için uygulanan bir proje olmalı değil mi?

Türkiye BOP gereği bölünecek 22 ülkeden biridir. AKP BOP’ne sadıktır. Filistinlileri Türkiye’ye alma kararı projeye sadakati gösterir. İnsancıl duyguları kullanıp, İsrail için alan temizliği yapmak… Tıpkı Suriye’nin Kuzeyini PYD için boşalttıkları gibi…

1889 yılında Fransa Maliye Bakanlığı Müşaviri ve Avrupa Devletlerinin İstanbul’daki Duyun-u Umumiye-Dış Borçlar Hesap Komisyonu Başkanı olan Daniel Ducaste şöyle diyordu:

“-Şimdi Türkler, hızla borçlanmaktadırlar. Ancak 25 yıl sonra Osmanlı toplumunda, borçlanmaya karşı sert muhalif unsurlar çıkacaktır. İşte o zaman gerek alacaklarımız ve gerekse faizleri tehlikeye düşecektir. Bu nedenle; Türkiye Devletinin maliyesi, ekonomisi, hazinesi ve tüm servetleri üzerindeki bizim hayati çıkarlarımızı koruyacak Türk Yöneticilere ihtiyacımız olacaktır. Ben, bu yerli misyonerlerin; davamıza bizden ve bizim yapacağımız siyasi baskılardan çok daha faydalı olacakları inancındayım. Bunlar; TÜRK Milletine karşı kendi dillerinde ikna yöntemleriyle yaklaşacaklardır.

Bu,"YERLİ MİSYONERLERİMİZ";  alacaklarımızın ve hayati menfaatlerimizin, tüm Anadolu ve Ortadoğu topraklarında bir ya da bir kaç yüzyıl, teminatlarımızın en önemli koruyucuları olacaklardır. (Gülsev E. İrhan)”

Günümüzün yerli misyonerleri kim veya kimler acaba(!)?

Osmanlı’da Lazistan, Kürdistan vardı diyen Erdoğan geçmişte şöyle bir açıklama yaptı;

-Türkiye’de Kürt sorunu vardır. Bunu Türkiyelilik kavramıyla çözmeliyiz. (HDPKK’nın da talebi budur.)

Yani, bölücü ve gerici bir anayasa ile Türkiyelilik kavramı gelecek…

AYM-Yargıtay suni kavgasını sahiplenip taraf tutan, sözde YARGIDAN dem vuranlar, Türk Milletine oynanan oyunu perdeliyor.

Şeriatla yönetilen federe İslam devletini Cumhuriyetin 100. Yılında ilan edebilselerdi, intikam gerçekleşecekti. Yapamadılar. Belli ki bu yıl içinde işi bitirmek istiyorlar.

Çoklu yargı sistemi uygulamasını sisteme sokmak istiyorlar. Her inancın kendi yargı sistemi olan çoklu yargı sistemi… Osmanlı’da bu uygulama vardı. Azınlıkları devlet yargılayamadığı için işledikleri suçlardan ceza almıyorlardı. Çoklu yargı sistemi Lozan’da çok mücadele verilerek kaldırılmıştır.

Dinci yönetime geçildiğinde, kendi soydaşları ve dindaşlarını korumak isteyenler, çoklu yargı sistemini önermiş olmalı…

Bunlar kendileri gibi Türk Halkının da Atatürk ve Cumhuriyetten nefret ettiğini sanıyordu. 20 Yıldır Atatürk ve kurduğu Cumhuriyet ile kavga ediyorlar. İngiliz ajanlarının adını yurtlara, okullara veriyorlar. Hainleri aklarken, Atatürk ve silah arkadaşlarını, Cumhuriyet rejimini mahkûm etmek için operasyon üstüne operasyon yapıyorlar. Yüzlerce trol sosyal medyada yalanlarıyla zehir saçıyor. Diyanet ve operasyon elemanları Atatürk ve kurduğu devleti aşağılamak için her şeyi yapıyor. Sonuç? İnsanlar Atatürk ve Cumhuriyete daha çok sahipleniyor. O zaman ne yapmalı? T.C. devleti ile bir bağı olmayan, Dil, tarih ve ülkü birliği olmayan, istedikleri gibi kullanacakları bir kitleye ihtiyaç var. Suriyeli, Afgan, Pakistanlı, Afrikalılar bu nedenle ülkemize alınıyor. Açık kapı politikasının bir nedeni de budur.

Bir trol paylaşımında; “Fırsat bu fırsat, çoğunluğu elde etmek için Müslümanları içeri alalım.” Diyordu.

Bütün dertleri, 100 yıl önce yok edemedikleri Türkleri Anadolu’da boğmaktır.

Yeniçağ Gazetesinde çok vahim bir makale yayınlandı. Fatih Ergin;

“Suriye’den gelen TIR’daki Kalaşnikoflar kime gidiyordu?” Başlıklı makalesinde;

https://www.yenicaggazetesi.com.tr/fatih-ergin-24736y.htm

Ülkemize giren sayısını bilmediğimiz silahlardan bahsediyor.

Bu durum sizlere neyi çağrıştırıyor? Bana, Suriye’de iç savaş çıkmadan önceki süreci hatırlatıyor. Önce sınır mayınları temizlenerek sınırlar açıldı. Sonra Türkiye üzerinden yüzlerce terör örgütü elemanı Suriye’ye girdi. İç savaş başladı.

TEHLİKENİN FARKINDA MISINIZ?

“Dünyada her millet, icraatına tahammül ettiği hükümetin mesuliyetine ortak sayılır.”    

Mustafa Kemal ATATÜRK.